Rzeźba Matki Boskiej Bistrickiej pochodzi z końca XV wieku i należy do szeregu czarnych Madonn, mimo że przy restaurowaniu odkryto, że jej ciemny kolor nie jest kolorem pierwotnym. Późnogotycka rzeźba bistrickiej Bogurodzicy jest dziełem mistrza ludowego. Rzeźba wcześniej znajdowała się w prasanktuarium na Vinskim Vrhu, a w 1545 roku zakopana została w kościele parafialnym w Mariji Bistricy i odkryta w 1588 roku; ponownie zapomniana i zamurowana, odnaleziono ją po raz drugi w 1684 roku. Przenosiny rzeźby, jej ukrywanie i dwa odkrycia budziły wiarę w jej cudowną moc.